دستور العمل چکیده نویسی و کلیدواژه ها:
چکيده دو نقش عمده دارد:
1. جستوجوي الکترونيکي را در شبکههاي اطلاعاتي ممکن مي¬سازد. از آنجا که، آوردن تمام یک اثر در سايت امکان¬پذير نيست، محقق از طريق ارايه چکيده، دستيابي به خلاصه اثر را ممکن مي¬سازد و با محققان ديگر، ارتباط برقرار ميکند.
2. با توجه به عصر انفجار اطلاعات و فراواني تحقيقات عرضه شده، صرفهجويي در وقت خواننده، يک اصل اخلاقي در حرفة پژوهش است. چکيده به خواننده کمک مي¬کند تا در مورد تخصیص وقت براي مطالعة همه اثر، تصميم بگيرد. استاندارد کمّي چکيده، در حدود سيصد کلمه است. اجزاي چكيده شامل بيان مسأله، دلايل نگارش و بيان مشكلي است كه در متن مورد توجه قرار گرفته است. هم چنین نظرهاي مختلف پيرامون آن بررسي شده و ادله¬ و شواهد كافي در همان راستا بررسي و نتايج علمي به¬دست آمده را می¬شکافد. چکیده بايد از زبان خود پژوهشگر (نه نقل قول) و ترجیحاً به صورت فعل ماضي آورده شود. چكيده غير از فهرست نویسی يا مقدمه است و جزئي از محتواي متن و اجمالي از مطالب تفصيلي آن است و از طريق مطالعة فهرست مطالب، مقدمه و نتايج، نوشته مي¬شود. در چكيده لازم نيست به منابع و مآخذ، ارجاعي انجام شود و از بيان خطابي، مثال و توضيح مفاهيم پرهيز مي¬شود. چكيده پس باید پس از نگارش متنِ پژوهش تهيه شود. چکيده بايد آيينه تمام نماي پژوهش باشد و به گونه ای تدوین شود که: • مسئله چیست؟ • سوال اصلی کدام است؟ • با چه روشی به آن پرداخته شده است؟ • نظرهای مختلف درباره مسئله چیست؟ • نظر انتخابی کدام است و چه دلایلی برای اثبات آن ارائه شده؟ • نتیجه و یافته چیست؟ به هنگام چکيدهنويسي، بايد دقت کنيم تا با آسيب¬هاي زير مواجه نشويم: الف) تبديل چکيده به فهرست؛ چکيده هرگز مروري بر مباحث رساله نيست. ب) تبديل چکيده به طرح مسئله؛ برخي از افراد، در چکيده به شرح و تفصيل موضوع پاياننامه، مسائل آن و ضرورت بحث از مسئله ميپردازند که نادرست است. البته
صفحات: 1· 2
